Κατά τη δεκαετία του 1380 ο Γαζή Εβρενός ίδρυσε την αγαπημένη του πόλη, τη Νέα Πόλη του Αξιού, τη Γενιτζέ-Βαρδάρ. Την κόσμησε με σημαντικά δημόσια κτήρια όπως το μεντρεσέ (ιεροδιδασκαλείο), το καραβάν-σεράι που πρόσφερε τροφή και στέγη στους ταξιδιώτες της Sol-Kol (Εγνατίας Οδού), το ιμαρέτ για τους φτωχούς, το μεσκίτ (μικρό τζαμί) για την καθημερινή προσευχή, το καμίι (μεγάλο τζαμί) για την προσευχή της Παρασκευής και τα Λουτρά. Ο Γαζή Εβρενός ή αλλιώς ο Γαζή Μπάμπα όπως τον αποκαλούσαν για αιώνες οι κάτοικοι, γίνεται ο γενάρχης της οθωμανικής οικογένειας των Εβρενός, η οποία διοίκησε τον τοπικά καζά μέχρι το 1912.
Τα Λουτρά του Γαζή Εβρενός 14ος αιώνας.
Από τα μνημεία, που οικοδόμησε, σήμερα διατηρούνται μόνο τα Λουτρά. Χρονολογούνται στα τέλη του 14ου αιώνα και συνδέονται με την περίοδο ίδρυσης των Γιαννιτσών. Βρίσκονται στο δυτικό τομέα επί της Οδού Στράντζης, σε απόσταση λίγων μέτρων από το Μαυσωλείο του Γαζή Εβρενός. Το μνημείο δεν είναι αναστηλωμένο, ούτε επισκέψιμο.
Μνημεία και Ιστορίες
Ο Αλί ήταν ο αγαπημένος γιος του Γαζή Εβρενός. Ήταν γενναίος και ομορφοκάμωτος. Ο αγαπημένος της πόλης. Όταν ο πατέρας του φιλοξενούσε το Σουλτάνο Μουράτ τον Β’, ο Αλί ίππευσε το άλογο του και άρχισε να επιδίδεται σε μία μικρή παράσταση επιδεξιότητας. Όμως ο Σουλτάνος έκρινε την πράξη προσβλητική και διέταξε τον πατέρα να επιβάλλει το δίκαιο και να εκτελέσει το γιο. Ο Μπέης των Γιαννιτσών υπάκουσε βιβλικά. Και έχει ενδιαφέρον πως αυτή η ιστορία έγινε θρύλος στην πόλη. Σύμφωνα με την παράδοση (εσφαλμένη) ο τάφος του Αλί βρισκόταν επί της σημερινής Οδού Χατζηδημητρίου, στη θέση που βρίσκεται το Πνευματικό Κέντρο Γιαννιτσών. Μέχρι και την προπολεμική περίοδο, τα μουσικά όργανα των γαμήλιων πομπών σιωπούσαν καθώς περνούσαν από την περιοχή για να μην ταράξουν τον αιώνιο ύπνο του όμορφου Αλί.
