Ακολουθώντας τη βόρεια έξοδο των Γιαννιτσών ο επισκέπτης θα βρεθεί στη θέση που κάποτε υπήρχε το μαρτυρικό χωριό του Ελευθεροχωρίου. Σήμερα, μοναδικό, εναπομείναν σημάδι ζωής είναι ο λίθινος τοίχος του δημοτικού σχολείου. Τα λίθινα και πλίνθινα σπίτια, το ωραίο, κυκλικό σιντριβάνι, η Εκκλησία του Αγίου Πνεύματος, όλα παραδόθηκαν στις φλόγες στις 23 Μαρτίου του 1944 από το γερμανικό στρατό κατοχής. Δεκαεννέα κάτοικοι του προσφυγικού χωριού εκτελέστηκαν. Στο ειδεχθές έγκλημα θυσιάστηκαν γυναικόπαιδα και ηλικιωμένοι. Συνεχίζοντας την ορεινή πορεία προς βορά θα βρεθείτε στο νέο οικισμό του Ελευθεροχωρίου. Διαμορφωμένο κατά τη μεταπολεμική περίοδο αποτελεί παραθεριστικό τόπο των Γιαννιτσών με αυξανόμενη κατά τα τελευταία έτη και τη μόνιμη εγκατάσταση.
Το Βουνό Πάικο, με τα πυκνά δάση, τις ρεματιές και τα λιβάδια. Είναι βουνό προσιτό, με ασφαλείς διαδρομές και φιλόξενο.
Βόρεια των Γιαννιτσών απλώνεται το βουνό Πάϊκο, με ψηλότερη κορυφή τη Γκόλα Τσούκα (υψόμετρο 1657 μ.) με τα πυκνά δάση, τις ρεματιές, τους καταρράκτες, τα λιβάδια. Το υψόμετρο, η μορφολογία, οι διαδρομές προσφέρουν τη θέα της μεγάλης πεδιάδας και των ορεινών συστημάτων στα βορειοδυτικά. Θεωρείται ιδανικό για πεζοπορία και ορειβασία χωρίς υψηλό βαθμό δυσκολίας.
