Συνεχίζοντας την περιπατητική αναζήτηση επί της Οδού Στράντζης στα Γιαννιτσά, ο επισκέπτης θα βρεθεί στο Ωρολόγι του Σερίφ Αχμέτ. Πρόκειται για ένα πύργο τετράγωνης κάτοψης, αποτελούμενο από τρία μέρη: τη βάση, τον κορμό και τη στέγη.
Ο Πύργος Ρολογιού του Σερίφ Αχμέτ 18ος αιώνας.
Η βάση είναι λιθόκτιστη επενδεδυμένη με ορθογώνιους δόμους ενώ ο κορμός είναι πλινθόκτιστος και επιχρισμένος με κονίαμα στην εξωτερική όψη. Απολήγει στη στέγη, η οποία διαμορφώνεται ως ένας ξύλινος, κωνικός πυργίσκος εντός του οποίου βρίσκονταν οι δύο καμπάνες του ρολογιού. Η τοξωτή είσοδος του πύργου βρίσκεται στη νότια πλευρά και φέρει υπέρθυρο με λίθινους θολίτες. Ο φωτισμός εξασφαλίζεται με 4 θυρίδες οι οποίες αναπτύσσονται καθ’ ύψος στην κάθε πλευρά. Από αυτές εποπτευόταν όλος ο Καζάς της Γεντζέ Βαρδάρ. Ίσως να ήταν και ένα άτυπο belvedere της Λίμνης των Γιαννιτσών.
Στην ανατολική όψη του Πύργου βρίσκεται εντοιχισμένη μαρμάρινη κτητορική επιγραφή, η οποία αναφέρει:
«Ο Σερίφ Αχμέτ από τη γενιά του Εβρενός, αυτού του φημισμένου διοικητή,
Πρόσφερε πάντοτε τις καλύτερες δυνάμεις του για το βακούφι του προπάππου του.
Τώρα έφτιαξε ένα ρολόι ώστε να είναι γνωσρή η ώρα:
Όμως το έφτιαξε για να είναι τεκμήριο του λαμπρού Ισλάμ.
Η ανταμοιβή που με αγνές διαθέσεις ήθελε να παρουσιάσει
ως ένα δώρο για τον πατέρα του και τη μητέρα του και τις ψυχές των γαζήδων.
Με αφαίρεση μόνο ενός, αυτό το χρονόγραμμα έρχεται στα χείλη:
δες, δεν υπάρχει καμμία λέξη γι αυτό το μεγαλειώδες και όμορφο ρολόι
Έτος Εγίρας 1167».
Μαθαίνουμε λοιπόν ότι ο πύργος χτίστηκε το 1753-4 από τον Σερίφ Αχμέτ, απόγονο του Γαζή Εβρενός για να τιμήσει τους γονείς του και το Ισλάμ. Κατά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο (Σεπτέμβριος του 1944) οι εξωτερικοί τοίχοι του πύργου τραυματίστηκαν από όλμους του γερμανικού στρατού κατοχής. Οι φθορές που υπέστη μέσα στο χρόνο, αποκαταστάθηκαν κατά την πρόσφατη αναστήλωση.
Μνημεία και Ιστορίες
Καθώς ο Γαζή Εβρενός αναζητούσε τη θέση για να στήσει το δικό του Καζά, αποφάσισε να ακολουθήσει ένα ιδιόμορφο τρόπο επιλογής. Διέταξε τους σκλάβους να ανεμίζουν πούπουλα στον αέρα. Σαν χερσαία ουριοδρομία. Μετά από πολλές προσπάθειες και χιλιόμετρα πορείας, τα ανεμίζοντα πούπουλα άγγιξαν τη γη. Κοίταξε προς το βορά και είδε το βουνό. Κοίταξε στο νότο και είδε τη λίμνη. Σε αυτήν την απάνεμη θέση αποφάσισε να χτίσει την πόλη του και την ονόμασε Νέα Πόλη του Αξιού, Γενιτζέ του Βαρδάρη.
