Στα υστεροβυζαντινά χρόνια στη θέση Μπέκερ του Λιπαρού αναπτυσσόταν ένας οικισμός με 210 κατοικιες που ονομαζόταν Λιπαρίνο. Το 1840 πλημμύρισε ο ποταμός Μογλενίτσας προκαλώντας μεγάλες καταστροφές και πνιγμούς ανθρώπων. Μετά το γεγονός, αποφασίσθηκε η μεταφορά του οικισμού στη σύγχρονη και ψηλότερη κατά 10 μέτρα, θέση.
Λιπαρό Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος
Το όνομα "Μπέκερ" είναι η τούρκικη ονομασία του ονόματος Δημήτριος. Σύμφωνα με την τοπική παράδοση ο Δημήτριος ήταν Έλληνας Χριστιανός, υπηρέτης του Οθωμανού Μπέη. Του έγινε πρόταση να αλλαξοπιστήσει επειδή απέδιδαν σε αυτόν διάφορα θαύματα και υπήρχε φόβος εξέγερσης των Χριστιανών. Ο Δημήτριος αρνήθηκε και οι Οθωμανοί των θανάτωσαν. Τον έθαψαν σε αυτή την περιοχή και μέχρι σήμερα υπάρχει πίστη για θαυματουργικές ιδιότητες του χώματος του τάφου.
Την περίοδο 1928-30 εγκαταστάθηκαν στο χωριό Πόντιοι πρόσφυγες και το 1935 ήρθαν Βλάχοι από την Αετομηλίτσα της Ηπείρου. Το Λιπαρό, με το όνομα Λιπαρίνοβο ή Μπαρίνοβο και 154 κατοίκους, στις 28-6-1918 συγκρότησε την κοινότητα Καδίνοβου, μαζί με τα χωριά Πρίσνα, Πλούγαρ, Καρυώτισσα, Λοζάνοβο και Καδίνοβο. Στη συνέχεια και μέχρι το 1967 αποτέλεσε κοινότητα με τα χωριά Δάφνη και Άγιος Γεώργιος. Ακολούθως έγινε ανεξάρτητη κοινότητα.
