Επιφανειακά της περιοχής αναπτύσσονται μαργαϊκοί ασβεστόλιθοι και άργιλοι πάχους 3-4 μέτρων, οι οποίοι θεωρούνται πρακτικά στεγανοί σχηματισμοί (κ<10-9 ) εμποδίζοντας έτσι την διήθηση της επιφανειακής απορροής στους υποκείμενους σχηματισμούς άμμων, χαλικιών.
Οι ενστρώσεις άμμων και χαλικιών θεωρούνται ημιπερατοί σχηματισμοί (κ =10-6 εώς 10-9) όπου αναπτύσεται και η κύρια υδροφορία της περιοχής Β των Γιαννιτσών.
Στην υπό εξέταση περιοχή οι παραπάνω σχηματισμοί (στρώσεις άμμων και χαλικιών) συναντώνται σε βάθος άνω των 150 μέτρων. Αυτό εξάλλου επιβεβαιώνεται από γεωτρήσεις που έχουν γίνει στην περιοχή. Νοτιότερα οι υδροστατικές στάθμες γεωτρήσεων κυμαίνονται σε βάθη 100 – 110 μέτρων.
